TELUGU:
" 'Words come from him must be praised' నా గురించి తెలిసిన వాళ్ళు నాతో పరిచయం ఉన్న వాళ్ళు నా గురించి, నా మాటల గురించి అలానే అనుకుంటారు.
ఏ మాట మాట్లాడాలన్నా దాని వెనుకన ఒక reason
ఉండాలనుకుంట లేదంటే ఆ మాటకు ఉన్న value తగ్గిపోతుంది అని నా feeling. మాట్లాడాడానికే కారణం వెతుక్కునే నేను ఏ కారణం లేకుండా దొంగతనం చెయ్యడానికి సిద్దపడ్డాను అంటేఎవరైనా ఎలానమ్మేస్తారు.
నిన్న మామయ్య, మేము ఆ ring ఎలా తీసేసమో చెప్పాక ఇంట్లో వాళ్ళు ఒక్కొక్కళ్ళు ఒక్కోలా మాట్లాడారు. మీ friends తో తిరిగి చెడిపోయావని ఒకరంటే, ఇలాంటి పనులే నేర్పిస్తున్నారా మీ schoolలోఅని ఇంకొకరన్నారు. ఒక్కరు కూడా ఆలా ఎందుకు చెయ్యాల్సి వచ్చిందా అని అడగలేదు.
అయినా వాళ్ళు అడిగితే మాత్రం చెప్పేస్తాన తనకోసం చేశా అని, అలా అని నాకోసం అని అబద్దం కూడా చెప్పలేకపోయేవాడిని అప్పుడు కూడా ఎప్పటిలాగనే మౌనం గాఉండేవాడిని. ఎం జరిగుంటుందో వాళ్ళ imagination కె వదిలేసేవాడిని.
కానీ మా మామయ్య మా school లోనే teacher గా పనిచేస్తున్నాడు. Sir లెవరికైనా చెప్పేస్తే ఎం అవుతుంది. ఎవరు ఏమంటారో అని చాలా భయమేస్తుంది. అయినా మా మామయ్య కి ఈ విషయం ఎలా తెలిసిందో ఎంత అలోచించినా అస్సలు అర్ధం కావడం లేదు " ఇలా నాలో నేనే ఆలోచించుకుంటూ school కి వెళ్లే దారిలో ఒక చెట్టు దగ్గర కూర్చొని వున్నాను.
Sudden గా అటు వైపు నుంచి వెళ్తున్న మా frnd పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి నా పక్కన కూర్చున్నాడు.
రేయ్ ! నిన్న evng నువ్వు మేడ మీద వున్నపుడు ని baglo ఉన్న ring ఆడుకోవడానికి అని తీసుకొని వెళ్ళాను. మన frnds అందరం మీ ఇంటి పక్కనే ఆడుకున్నాం ఈలోగా మీ ఇంట్లో ఉంటారే ఆ sir వచ్చి ఆ ring ఎక్కడిది అని అడిగారు.
మేం ఎవ్వరం నోరు మెదపలేదు కానీ మన బండోడు వున్నాడు కదా వాడికి అస్సలే భయం ఎక్కువ వాడి వైపు చూసి గట్టిగ అడిగేసరికి మనం ఎం చేసామో ఎలా చేసామో పూస గుచ్చినట్టు చెప్పేసాడు నిన్ను ఎం అనలేదు కదా "అని అన్నాడు.
అది విన్న నాకు చాలా కోపం వచ్చింది. కానీ అంతా అయ్యిపోయాక వాడిమీద కోప్పడి ఎం ప్రేయోజనం అని అనుకోని వాడిని ఎం అనలేదు. "కానీ ఆ ring ఎక్కడ తీసానో morning అక్కడే పెట్టేయమన్నారు. ఇప్పుడే పెట్టేసి వస్తున్నా, నిన్న దొరికిపోయినందుకు కన్నా ఈరోజు అది అక్కడ పెట్టేసినందుకు ఎక్కువ బాధ గా వుంది "అన్నాను.
ఇంకెందుకు రా బాధ పడడం ఎక్కడ తీశామో అక్కడ పెట్టేసావుగా ఇక problem solved పదా, cls కి టైం అవుతుంది అని నా చెయ్యి పట్టుకుని రమ్మని పిలిచాడు. అయినా నేను ఆ ring ఎందుకు తీద్దాం అన్నానో వాడికి తెలిస్తే కదా ఇప్పుడు ఎందుకు feel అవుతున్నానో అర్ధం అవ్వడానికి అని నాలో నేను అనుకోని వాడి తో పాటు అలా class కి వెళ్ళి పోయాను.
Class లోకి అడుగు పెట్టగానే ఎప్పటిలాగనే గల గలా నవ్వుతు తను మాకు ఎదురయ్యింది. నాకు హాయ్ కూడా చెప్పింది. కానీ తన కోసం ఇద్దాం అనుకున్నది ఇవ్వలేక పోయానన్న guilt తో తనతో ఎం మాట్లాడలేకపోయా. ముఖం తిప్పుకొని తిన్నగా వెళ్లిమా benchలోకూర్చున్నా.
తను నా వెనకనే వచ్చి నా పక్కన కూర్చొని "ఏంటి బాబు మొన్న school కి రాలేదని అలిగావా, sorry రా నీకు చెప్పలేదు కదా ఆరోజు ఎదో అయ్యిపోయి అలా కళ్ళు తిరిగి పడిపోయారా, ఆ తరువాత ఎం అయ్యిందో కూడా గుర్తులేదు. కళ్ళు తెరిచే సరికి hospital లో ఉన్నాను. ఇప్పుడిప్పుడే normal అవుతున్న,కానీ ఎందుకో స్కూల్ కి రాకుండా వుండలేకపోయా " అంది.
తను అలా చెప్పేసరికి మిగిలిన అన్ని విషయాలు మర్చిపోయాను తనకేమైనాఅయితే నేను ఎం అయ్యి పోతానో అన్నఒక్క విషయమే ఆలోచించాను. ఇప్పుడు బాగానే వున్నావు కదా అయినా ఆలా ఎందుకు అయ్యింది ఏమైనా problem ఆ అని చాలా tension పడుతూ అడిగాను.
తను ఇంకా ఎదో అనేలోపే మా viceprincipal sir పిలుస్తున్నారని నన్ను,మా ఇద్దరి friends ని peon వచ్చి పిలిచాడు. తను మాటలు మధ్యలోనే ఆపేసింది. వేగంగా వెళ్లి వచ్చేయ్యార నీతో చాలా మాట్లాడాలి అంది. నన్ను ఎందుకు పిలిచారు అనుకుంటుందో ఏమో గాని తను మాత్రం ఆ మాట నవ్వుతూనే చెప్పింది.
నాకు మాత్రం tension start అయ్యింది. School లో అందరికన్నా ఆ sir ఏఏ చాలా strict. అందరు గాలి పీల్చి బతికితే అతను rules పీల్చి బతుకుతారని అందరు చెప్పుకుంటారు. ఎం అవుతుందో అని చాలా tension పడుతూ, మా ముగ్గురం sir ఎం అడిగితే ఎం చెప్పాలా అని మాట్లాడుకుంటూ sir cabin కి వెళ్ళాం.
Sir phn లో మాట్లాడుతున్నారు. ఆలా చూస్తూ బయటే నిలబడ్డాం. Sir లోపలకి రమ్మని సైగ చేసారు. ముగ్గురం ఎదో జైలు లో ఖైదీల లాగా చేతులు కట్టుకొని నించున్నాము. మా వెనకనే తను ఎందుకు వచ్చిందో తెలీదు కానీ తను లోనికి వచ్చి మా వైపు చూస్తూ sir దగ్గరగా వెళ్లి నిలబడింది.
Sir phone పెట్టేసారు. తనకి tablet ఇచ్చివేసుకోమని అన్నారు. నీరసంగా అనిపిస్తే చెప్పు ఇంటికి దిగబెట్టేస్తా అని తనతో అన్నారు. తను " సరే daddy" అంది . నేను విన్నది నేనే నమ్మలేకపోయా తను sir కూతురా??..
(to be continued next Tuesday....)
ENGLISH:
'Words come from him must be praised'
"People who knew me and those who are my acquaintance shall think the same about me and my words. I as a person strongly believe that there must be a reason behind any word spoken otherwise their value will diminish.
In that case, How could anyone believe that such a thing like theft can I do without a peculiar reason. Yesterday, when my uncle told how we had stolen the ring, every one started blaming me in their own way.
Some said that I am spoiled back with my friends and the others questioned whether I am learning the same thing at the school. No one even asked me why i had to do that. I know, Even if they ask me, how foolish it would be to bring her name in the middle and I even couldn't dare to lie that it is for me, all I could do is to move under the shelter of silence.
But our uncle is working as a teacher in our school. If he shares those things with any of the teacher. What could be happened to me??. This thought was haunting me inside the then and now. And till now I was unable to figure out how could he knew about the ring. " I was siting under the tree and investing my time on the things happened the day before.
Suddenly our friend running from the other side came and sat next to me. Hey, yesterday I took the ring in your bag when you were upstairs, and we were playing with it next to your home. In the meantime, the teacher who comes to your home came and asked where we got the ring.
We were afraid of him, still didn't utter a single word. But our Humpty Dumpty was scared by his words and strong goggle and told him our story of theft imperceptibly. Did he inquire you about it?"he asked doubtfully.
I was very angry when I heard that. But when it was all over, what could he do even if I was angry on him, I questioned myself and gone silent. "But as a first thing in the morning he told me to put the ring where it was taken. I just completed the task, and coming from there", i added in an undertone.
"Do u know, it was more painful to put it back today, than to be at that blamegame,yesterday" ,i said sarcastically. He held my hand saying that it is the time for the class and have to move on from the thought of theft and its guilt. as It was all over, since u put it back."He even doesn't know the reason behind the theft then how can he understand my pain of guilty", my inner voice told it to me.
However, I went to the class with him. As soon as we stepped into the class she encountered us with the same gentle smile, as she always does. She even said hi to me. But I could not talk to her with the guilt that I could not give what she wanted. But I avert my gaze this time.
She followed me to my bench and sat next to me."Hey, don't pout at me for not coming to the school on the Saturday. I couldn't talk to u on that day. I came to school as usually, but suddenly my eyes fell back. I couldn't know what happened next and was in the hospital since I opened my eyes."she said it in an heart thouching emotionally tuned voice.
Her words vanished all those blistering thoughts in my mind. When she said those words I started thinking what would happen to me if something wrong happened to her. The thought melted my heart. I asked whether she knew what had happened to her in a tensed voice.
Someone from the principal's office interrupted our conversation and asked all two of my friends along with me to come to viceprincipal's cabin immediately as sir want to meet us. She stopped her words in the middle and asked me to come as soon as possible, as she wanted to talk to me a lot many things. She said it with a smile, I don't know what she had thought, the kind of meeting it was.
But I started feeling nervous, as every one says that vice principal sir is the only person who cannot show any mercy in punishing students.
We three were discussing the questions we're going to face and the answers we need to give, in the midway.
As we reached the cabin, sir was having a conversation on the phone. We stared at him from the outside of the cabin, until he gestured to come in. We are standing in the cabin folding hands just as if we are accused in a serious criminal offense.
I don't the reason, but as soon as we entered the cabin my friend had come into the cabin and went on to sir watching us with a smile. After finishing the call he had given her a tablet and asked whether it is ok with her health or not.
He told her that if she wanted he would drop her home. She replied, "don't worry dad, I am ok". Those words were revolving across the room as if she said them a hundred of times. I couldn't believe my ears, how can she call him dad???..
(to be continued next Tuesday....)
HINDI(translation):
" शब्दों से उसकी प्रशंसा की जानी चाहिए "
" जो लोग मुझे जानते हैं और जो मुझसे परिचित हैं, वे मेरे और मेरे शब्दों के बारे में ऐसा ही सोचते हैं। मेरी भावना यह है कि किसी भी शब्द के बोलने के पीछे एक कारण होना चाहिए या उस शब्द का मूल्य कम हो जाएगा। बात करने के लिए एक कारण की तलाश में मैं बिना किसी कारण के चोरी करने के लिए तैयार था कि कोई कैसे विश्वास कर सकता है।
कल चाचा, जब हमने उन्हें अंगूठी निकालने का तरीका बताया, तो उन्होंने घर पर एक-एक करके बात की। एक यह है कि आप अपने दोस्तों के साथ वापस खराब हो जाते हैं, दूसरा यह है कि आपको अपने स्कूल में ऐसी ही चीजें सिखाई जा रही हैं। किसी ने भी नहीं पूछा कि उन्हें ऐसा क्यों करना पड़ा। हालांकि, अगर वे पूछते हैं, तो वह कहेगा कि उसने खुद के लिए यह किया है, कि वह झूठ भी नहीं बोल सकता कि यह मेरे लिए था, और वह हमेशा की तरह चुप रहेगा। जो कुछ हो रहा है, उनकी कल्पना को जाने देना।
लेकिन हमारे चाचा हमारे स्कूल में शिक्षक के रूप में काम कर रहे हैं। अगर कहा जाए तो सर लीवरैना एम होंगे। यह बहुत डरावना है जो क्या है। मुझे समझ नहीं आ रहा है कि मेरे चाचा को इस बारे में कैसे पता था।",मैं स्कूल की सोच के रास्ते पर एक पेड़ से बैठा था। अचानक दूसरी तरफ से चल रहा हमारा फ्रैंड दौड़ता हुआ आया और मेरे बगल में बैठ गया।
रे! कल जब आप ऊपर थे तब बैगलो के साथ रिंग बजाने के लिए ईवीजी आपको ले गई। हम सभी आपके घर के बगल में खेलते थे। इस बीच, आपके घर में रहने वाले साहब आए और पूछा कि अंगूठी कहाँ है। हम कभी भी मृदुभाषी नहीं रहे हैं, लेकिन वह वास्तव में हमसे डरा हुआ है, और वह हमें घूर रहा है, और वह आपको यह बताने के लिए भीख माँग रहा है कि हमने यह कैसे किया। "
जिसे सुनकर मुझे बहुत गुस्सा आया। लेकिन जब यह सब खत्म हो गया, तो उन्होंने यह नहीं कहा कि उन्हें नहीं लगता था कि कोप्पडी उनके लिए उपयोगी है। "लेकिन मृग ने मुझसे कहा कि वह अंगूठी ले जाए जहां इसे ले जाया गया था। भले ही यह अब आ रहा है, लेकिन इसे कल की तुलना में आज वहाँ लगाने के लिए अधिक दर्दनाक है।"
मेरे हाथ क्यों न लें कि प्रोलम हल किया गया शब्द, class के लिए समय होगा जहां टेसेमो जहां रॉ पीड़ित है उसे कहा जाता है। हालांकि, मैं वादी के साथ सीएलएस के पास गया, जिसने मुझे नहीं सोचा था कि मैं समझ सकता हूं कि मैंने अंगूठी क्यों पहनी थी और अगर वह जानता था कि वह अब क्यों महसूस कर रहा है।
जैसे ही हमने class में कदम रखा, वह हमेशा की तरह गाला मुस्कान के साथ हमारे सामने आया। उसने भी मुझे हाय कहा। लेकिन वह उससे अपराधबोध के साथ बात नहीं कर सकता था कि वह वह नहीं दे सकता था जो वह उसके लिए चाहता था। आमने-सामने जाकर खाना और हमारी बेंच पर बैठना। अलीगावा ने आपको नहीं बताया कि वह मेरे पीछे क्यों आया और मेरे बगल में बैठे अगले स्कूल में नहीं आया। जब मैंने अपनी आँखें खोलीं तो मैं अस्पताल में था।
जब उन्होंने कहा कि मैं अन्य सभी चीजों को भूल गया हूं लेकिन मुझे आश्चर्य है कि क्या मैं एम बन सकता हूं। मैंने बहुत टेंशन के साथ पूछा कि अब ठीक है या नहीं। हमारे दो दोस्त आए और मुझे फोन करके कहा कि हमारे वाइस प्रिंसिपल सर अभी भी उन्हें कुछ कह रहे हैं। वह बातचीत के बीच में ही रुक गया और तेजी से आगे बढ़ा और कहा कि उसे आपसे बहुत बात करने की जरूरत है।
वह जो भी सोचती है मुझे बुलाती है, उसने मुस्कराते हुए कहा। लेकिन मेरे लिए तनाव शुरू हो गया। वह साहब स्कूल में किसी और की तुलना में बहुत सख्त हैं। हर कोई कहता है कि अगर हर कोई सांस लेगा, तो वह सांस लेगा। बहुत तनाव के साथ कि क्या चल रहा था, हम तीनों सर केबिन में गए, उससे पूछा कि क्या कहना है अगर वह पूछे।
सर phone में बोल रहे हैं। हम बाहर की तरह खड़े थे। सर ने अंदर आने का इशारा किया। हम तीनों किसी जेल में कैदियों की तरह हाथ पकड़ रहे हैं। मुझे नहीं पता कि वह हमारे पीछे क्यों आया था लेकिन उसने अंदर आकर हमें देखा कि सर करीब गए और खड़े रहे। सर phone उसे टैबलेट देने के लिए कहा गया। अगर उसे सुस्ती महसूस हो तो उसे घर जाने के लिए कहें। उन्होंने कहा "ओके डैडी"। क्या मैं विश्वास नहीं कर सकता कि मैंने क्या सुना, श्रीमान सर बेटी ??
